Coa estrea do espectáculo e o comezo da súa xira, seguro que a palabra inventio vai soar moito, pero, que significa exactamente? Hai unha acepción intimamente ligada á retórica, xa que a inventio é un dos seus cinco canons e consiste na primeira fase de procura de ideas e argumentos pertinentes para o tema do discurso. Mais inventio ten outros significados, entre eles o de aparición milagreira dunha reliquia nun lugar.
E aquí é cando o Camiño de Santiago e a inventio se dan a man, porque ese é o nome polo que se coñecen os feitos que levaron ao descubrimento do sartego do apóstolo en Galicia. Hai voces críticas que sinalan que non é totalmente atinado usar o termo inventio, xa que neste caso o achado realízase a partir dunha narratio, narración literaria baseada na tradición, e non nunha revelatio divina previa, máis próxima ao significado medieval.
Pero independentemente destes matices, o que é ben certo é que a primeira constancia escrita que se ten desta inventio sitúa a descuberta nos tempos do bispo Teodomiro, cando era rei Alfonso II o Casto, entre os anos 820 e 830. A nova causou un grande impacto en toda Europa e foi o detonante dun importante cambio demográfico, social, económico e relixioso: a outrora despoboada franxa do Camiño Francés tornouse unha ruta de peregrinaxe na que agromaron cidades que hoxe en día son xoias do Románico. Paralelamente ao progreso da Reconquista, a ruta xacobea inzouse de pontes, mosteiros e hospitais para os peregrinos cada vez máis numerosos.
E así ata os nosos días e a consolidación do Camiño de Santiago como unha das vías máis antigas e concorridas. Aquela inventio é a responsable do ir e vir de millóns de persoas polo camiño de Santiago e de todo o que supón unha peregrinaxe desa magnitude. Xa ben pouco importa canto teña de achado, descuberta ou invención porque, como se adoita dicir, se non è vero, è ben trovato.